Een origineel initiatief in de mailbox van Holtenextra deze week. De Holtense familie Wibbelink heeft namelijk tijdens de feestdagen zitten mijmeren over het behoud van het dialect ‘Hoolt’ns’. Nu weet ik absoluut niet of ik dit goed schrijf, collega Teun heeft daar heel wat meer kaas van gegeten, maar ‘Hoolt’ns’ was in ieder geval de titel van de mail van de Wibbelinkjes. Dus we nemen het maar even zo over.
“Het lijkt erop dat steeds minder kinderen de streektaal leren van hun ouders. Hierdoor verdwijnt de Nedersaksische tongval vast (nog lang) niet maar de kans is wel groot dat de typisch Holtense woorden over een tijdje niet meer worden gebruikt. Is dat erg? Misschien niet. Maar wel jammer, vinden we”, zo schreef Henny Wibbelink in de mail namens de familie.

Dus is er tijdens de feestdagen een heel manifest in elkaar gedraaid met als titel: ‘Manifest Holtens Dialectboek’. Daarin wordt door de initiatiefnemers geopperd dat 2023 het jaar wordt van het Holtens dialect. En het is ze menens. Dat blijkt wel uit de plannen voor een (voor)lees- en luisterboek voor kinderen en voor alle andere mensen met interesse in het dialect van Holten.
Er is al een plan van aanpak en potentiële partners (bijvoorbeeld een Oudheidkamer Hoolt’n) zijn al benoemd in het manifest. Ook een website, facebookpagina en overige pr-plannen worden aangehaald. En… een rubriekje in Holtenextra. Hoe dat eruit gaat zien? Nog geen idee, maar het lijkt me heel leuk om wekelijks of maandelijks een leuk stukje over het Hoolt’ns in onze krant te hebben, naast de al in het dialect geschreven column van Teun. Zo zijn er prachtige uitdrukkingen en woorden in het dialect die vele ouderen nog wel kennen, maar mijn generatie (en jonger) al veel minder zal zeggen. Zelf ben ik niet met het dialect opgegroeid (lastig met een moeder uit Rotterdam), maar hoor het natuurlijk al wel 40 jaar lang om me heen.

Het mooie van plat Holtens vind ik het moment waarop mensen het met elkaar praten. Gaat het over zaken in het heden, dan praten veel Holtenaren soms gewoon Nederlands met elkaar, gaat het over vroeger, beginnen ze ineens in het plat. Daar kan ik enorm van genieten. Onbewust wordt er dan ineens gekozen voor de taal uit de jeugdjaren. Juist om dat soort fenomenen in ere te houden, willen de Wibbelinkjes het Hoolt’ns een boost gaan geven. Mijn zegen hebben ze. En Holtenextra krijgt er weer een leuk rubriekje bij.